آمیگدالا: اطلاعات ورودی را بر حسب ارزش احساسی آنها ارزیابی میکند. هر چه تجربه ای از لحاظ بار احساسی قوی تر باشد، بیشتر در یاد می ماند.

هیپوکامپ: مسئول انتقال حافظه ی کوتاه مدت به حافظه ی بلندمدت است؛ همین طور بخشی از مغز است که وقتی ما درباره ی چیزی یا جایی که خوب می شناسیم فکر میکنیم، روشن میشود

کورتکس: قسمتی است که گاهی آن را به عنوان بخش فکر کردن مغز می شناسیم، زیرا جایی است که فرایند های فکر آگاه ما در آن صورت میگیرد. کورتکس از دو نیم کره تشکیل شده و پژوهش های چهل سال گذشته عملکرد های مختلفی را برای هر نیم کره در نظر گرفته است. در گذشته تصور بر یان بود که تفاوت بین این دو ناحیه این طور بوده:

سمت راست: ضرباهنگ، رنگ، تشخیص فاصله، تصاویر، دیدن خواب، تخیل

سمت چپ: فهرست ها، خطوط، منطق، کلمات، عدد، ترتیب

اکنون مشخص شده است که ارتباط بین دو نیمه مغز بسیار پیچیده تر است و نظریه فعلی این است که نیمکره ی سمت چپ به صورت متوالی پردازش می کند و نیم کره ی سمت راست به حالت موازی. به بیان دیگر، تحقیقات نشان داده است که نیمکره ی سمت چپ مغز روی جزییات متمرکز می شود، در حالی که نیمکره ی سمت راست تصاویر و مسایل بزرگ تر را میبیند.

روش های سنتی بادگیری و به ذهن سپردن روی فعالیت های همراه با عملکرد نیمکره ی سمت چپ مغز متمرکز شده اند. آنچه به طور قطع مشخص است این است که هر چه از این دو نیمکره بیشتر استفاده کنید، تفکر شما موثر تر و حافظه تان بهتر خواهد شد.

فرکانس های مختلف

مغز در سطوح مختلف هشیاری، از حالت بیداری کامل تا خواب عمیق، فعالیت الکتریکی را در فرکانس های مختلف نشان میدهد.

فرکانس های بتا بالاترین سطح هستند و وقتی ما به طور کامل بیدار هستیم مسلط اند. فرکانسهای آلفا در حالت استراحت ما غالب ترند اما در حالت هشیاری به سر میبرند. وقتی ما به حالت عمیقتر مراقبه فرو میرویم و کم کم خوابمان میبرد با امواج تتای بیشتری مواجه می شویم و بالاخره وقتی به خواب عمیق فرو میرویم فرکانسهای دلتا غالب میشوند.

مؤثرترین حالت یادگیری در وضعیت آلفا است که ما آرام و راحت هستیم خوشبختانه میتوانیم با استفاده از روشهای مراقبه به عنوان راه افزایش حافظه به این حالت دسترسی پیدا کنیم.

آنچه بر مغز شما تأثیر میگذارد بر حافظه تان نیز تأثیر گذار است.

مغز شما به عنوان وسیله ای که به دقت و به خوبی تنظیم شده است، تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار میگیرد که در حیطه ی کنترل شما قرار دارند. مصرف زیادی کافئین، نیکوتین و الکل، تعادل شیمیایی درون مغز شما را به هم میزند که بدون شک عملکرد آن را ناهماهنگ می سازد. آنچه میخورید نیز مؤثر است و رژیم غذایی متعادل به بهبود عملکرد ذهنی شما کمک می کند. مصرف غذاهای تقویت کننده حافظه میتواند مفید باشد، به خصوص موادی چون مرکبات انواع توت و سبزیهایی با برگهای ،سبز که سرشار از مواد آنتی اکسیدانت هستند.

اکسیژن و مغز

بدون اکسیژن ،کافی مغز شما می میرد. اهمیت اکسیژن زمانی مشخص می شود که شما در نظر داشته باشید که مغز فقط دو درصد از وزن بدن را تشکیل میدهد اما به بیش از بیست و پنج درصد جذب اکسیژن نیاز دارد هر چه توانایی تنفسی شما بیشتر و مؤثرتر باشد، اکسیژن بیشتری به مغزتان خواهد رسید که یکی از دلایلی که ورزش را مهم می دانند همین است.

اهمیت خواب

خواب نه تنها برای عملکرد سالم مغز شما اهمیت دارد، بلکه وجود آن برای یادگیری و حافظه نیز مهم است مطالعات بیشماری نشان داده اند که وقتی مردم بعد از یادگیری به راحتی میخوابند، مطالب را به گونهای مؤثرتر به خاطر میسپارند اعتقاد بر این است که در طول خواب، مغز تجارب اخیر خود را بازبینی میکند، آنها را تقویت و به حافظه ارسال میکند. بر خلاف باور عموم یادگیری جدیدی در حین خواب صورت نمی گیرد بلکه فقط اطلاعاتی که از قبل آموخته ایم کامل میشود.

تخیل، تداعی و یادآوری

مغز شما همانند رایانه ی شگفت انگیزی است که متأسفانه کاربر به درستی از آن استفاده نمیکند. شما با آزمون و خطا شروع به یادگیری نحوه ی استفاده از آن میکنید و کم کم مهارتهایی فکری را که اکنون دارا هستید گسترش میدهید روشهایی وجود دارد که با آنها میتوانید حافظه ی خود را تقویت کنید و از ذهن خود برای بهبود تواناییتان در به خاطر سپردن، بهره ببرید.

کمتر کار کنید و بیشتر به دست آورید

سوء برداشتی معمول است که میگویند هر چه بیشتر و سخت تر برای یادگیری موضوعی تلاش کنید، احتمال اینکه بتوانید آن را به خاطر بسپارید بیشتر است. خوشبختانه، این صحت ندارد زیرا عملکرد طبیعی ذهن ما به این شکل نیست. وقتی به کار یادگیری همت می گمارید، ممکن است اطلاعات ارائه شده در ابتدا یا انتهای متن را راحت تر به یاد آورید تا اطلاعاتی را که در میانه ی متن آمده است.

این را پدیده ی تقدم و تأخر می نامند. هر چه مدت زمانی که کار میکنید طولانی تر شود نگاهتان سطحی تر میشود و کمتر به یاد میآورید رمز کار در این است که فواصل استراحت خود را بیشتر کنید تا فرصت به یاد سپردن بیشتری از طریق اصل تقدم و تأخر داشته باشید روش امتحان شده این است که در فواصل بیست تا بیست و پنج دقیقه کار کنید و بعد پنج تا ده دقیقه استراحت کنید. به این ترتیب نه تنها مطالب بیشتری در حافظه شما می ماند، بلکه به مدت طولانی تری هشیار و شاداب باقی می مانید.